- Mensarium
- mensārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to the table or counter; only subst.I.mensārĭus, ii, m., a money-changer, bankerA.In gen.: mensaril nummularii, Paul. ex Fest. p. 124, 17 Müll.: Cassius Parmens. ap. Suet. Aug. 4.—B.In partic., a public banker, who regulated the paying out of public moneys, Cic. Fl. 19, 44:II.
quinqueviris creatis, quos mensarlos ab dispensatione pecuniae appellārunt,
Liv. 7, 21:mensarii triumviri,
id. 23, 21; 26, 36.—Mensārĭum, ii, n., table furniture, a table-cloth: collarium, quod in collo est.: mensarium, quod in mensā est, Prisc. p. 590 P.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.